W Polsce nadużywanie alkoholu stanowi niezmiernie istotny problem, szacuje się że w naszym kraju kliniczne kryteria rozpoznania uzależnienia od alkoholu spełnia nieco ponad 3% dorosłych, co stanowi około 850 tys. osób , ale znacznie więcej osób pije alkohol ryzykownie i szkodliwie nie spełniając klasycznych kryteriów uzależnienia. Ponad 14% Polaków w wieku 18–64 lat (ponad 3, 5 mln osób) pije alkohol za często, w za dużych ilościach, w nieodpowiednich sytuacjach i doświadcza z tego powodu problemów.
Leczenie choroby alkoholowej powinno mieć holistyczny charakter, czyli obejmować wszystkie aspekty i problemy osoby uzależnionej, w medycynie wskazuje się że najlepsze efekty uzyskuje terapia przyczynowa, która usuwa przyczynę choroby. W przypadku choroby alkoholowej niezmiernie trudno i wyjątkowo rzadko udaje się określić jedną lub kilka przyczyn uzależnienia i ją wyeliminować uzyskując skuteczne wyleczenie, częściej stosuje się wiele metod terapeutycznych które powinny się nawzajem wzmacniać. Często osoby uzależnione nie mają świadomości, że są uzależnione od alkoholu. Pomimo że wiedzą, że piją za dużo, za często co ma negatywny wpływ na ich stan zdrowia, sytuację rodzinną i zawodową , to znajdują usprawiedliwienia dla takiego sposobu spożywania alkoholu i są przekonani że mogą samodzielnie zapanować nad swoim piciem i w związku z tym nie podejmują żadnych prób leczenia. Należy podkreślić że bez mocnej motywacji odnośnie leczenia uzależnienia od alkoholu nie ma możliwości osiągnięcia trwałej abstynencji. Odstawienie alkoholu może powodować dolegliwości psychofizyczne, zwane zespołem abstynencyjnym lub odstawionym, w przebiegu którego mogą pojawić się drgawki, wymioty, niepokój, kołatanie serca, biegunka, poty, bezsenność, objawy wytwórcze takie jak urojenia, omamy, halucynacje(majaczenie alkoholowe)-objawy te mogą stanowić zagrożenie życia zwłaszcza gdy osiągają duże nasilenie. Niektórzy pacjenci w obawie przed wystąpieniem tych objawów piją przez długi okres co może prowadzić do poważnych zaburzeń funkcji różnych narządów np. :rozwoju poalkoholowej marskości wątroby, przewlekłego zapalenia trzustki co może prowadzić do rozwoju cukrzycy wymagającej leczenia insuliną czy też uszkodzenia serca i zaburzeń rytmu serca pod postacią migotania przedsionków.
W leczeniu zespołów abstynencyjnych stosuje się metody farmakologiczne czyli tak zwane odtrucie alkoholowe lub detoks alkoholowy polegające na podawaniu kroplówek z glukozą i elektrolitami oraz leki zmniejszające lęk, niepokój, działające przeciwdrgawkowo takie jak benzodiazepiny (np. : diazepam-relanium, oxazepam, lorazepam-lorafen), witaminy, leki przeciwwymiotne, zwalniające czynność serca lub obniżające ciśnienie tętnicze krwi.
Należy podkreślić że odtrucie alkoholowe/detoks alkoholowy przeprowadzony w warunkach domowych lub szpitalnych nie ma na celu kompleksowego leczenia uzależnienia, lecz bezpieczne przerwanie ciągu picia. Jest to pierwszy krok w kierunku leczenia choroby alkoholowej w której najważniejszą rolę odgrywa psychoterapia, która realizowana jest w większości placówek lecznictwa odwykowego w Polsce. Niestety duża część osób uzależnionych nie osiąga z różnych powodów trwałej abstynencji pomimo psychoterapii, duża część odrzuca psychoterapię jako metodę leczenia i poszukuje leczenia farmakologicznego.
W leczeniu uzależnienia od alkoholu zarejestrowanych jest kilka leków. Niektórym pacjentom pomagają podskórne wszywki lub doustne tabletki z dysulfiramem (tzw. Esperal, doustny preparat nazywa się Anticol). Po wypiciu alkoholu powodują one bardzo nieprzyjemne reakcje (np. pulsujący ból głowy, kołatanie serca, wysypka, duszność, wymioty, zaczerwienienie skóry, lęk, przyspieszoną czynność serca, arytmię, wzrost ciśnienia tętniczego, w cięższych przypadkach obniżenie ciśnienia tętniczego, a nawet opisywano przypadki zgonów).
Istnieją także leki obniżające euforyzujące działanie alkoholu i osłabienie przymusu picia, takie jak: akamprozat (Campral), naltrekson (Adepend, Naltrexone), nalmefen (Selincro).
Należy podkreślić że najważniejsza jest, , głowa” pacjenta, tylko właściwa motywacja i chęć leczenia mogą przynieść spodziewane efekty a odtrucie alkoholowe stanowi pierwszy etap na tej drodze.
Po odtruciu alkoholowym lekarz ustala dalsze metody terapii z uwzględnieniem preferencji pacjenta. Możesz skorzystać z całodobowego odtrucia alkoholowego, więcej informacji znajdziesz tutaj: https://www.alkoholoweodtrucie.pl/
Esperal(disulfiram) stanowi przykład terapii awersyjnej, strach przed skutkami działania esperalu w połączeniu z alkoholem jest czynnikiem wymuszającym abstynencję. Wielu psychoterapeutów uważa esperal za kontrowersyjny lek , ponieważ nie leczy przyczyny choroby a jedynie wyzwala strach przed napiciem się alkoholu co dla niektórych pacjentów może być niewystarczającym argumentem. Kontrowersje budzi czas działania wszywki z disulfiramu (esperalu)- powszechnie podaje się że okres jego działania wynosi 12 miesięcy, natomiast w opisie leku znajdujemy informację że zabieg implantacji disulfiramu można powtórzyć po 8 miesiącach. W praktyce czas działania esperalu jest osobniczo zmienny, esperal wchłania się z różną prędkością i stopień wchłaniania zależy od wielu czynników np. :, głębokości umieszczenia tabletek esperalu , stopnia ukrwienia miejscowego.
Leczenie zespołu toksycznego związanego ze spożyciem alkoholu u osoby z wszytym esperalem jest objawowe. Należy podkreślić indywidualizację metod terapeutycznych w zależności od motywacji i oczekiwań konkretnego pacjenta.