Problemy ze stawem łokciowym są niezwykle częstym i dokuczliwym schorzeniem. Błędnie uważa się, że dotykają głównie sportowców.
Niestety, schorzenia stawu łokciowego dotyczą również osób, które wykonują pracę fizyczną bądź biurowa. Nawet niewielkie urazy mogą pozostawić trwały ślad i znacznie ograniczać ruchomość stawu łokciowego. Aby poznać przyczynę dolegliwości i zastosować odpowiednie leczenie, niezbędne jest postawienie właściwej diagnozy. Pomóc w tym może badanie ultrasonograficzne łokcia. Na czym polega to badanie i kiedy warto je wykonać?
Na czym polega badanie USG łokcia?
Ultrasonograf to aparat składający się z głowicy oraz ekranu z monitorem. Głowica przykładana jest do ciała badanego wysyłając fale ultradźwiękowe, które odbijają się od badanych tkanek i powracają do aparatu tworząc na ekranie monitora obraz. Badanie to jest nieinwazyjne, bezbolesne oraz całkowicie bezpieczne. Wyniki uzyskane dzięki wykonaniu badania ultrasonograficznego są dokładne i wiarygodne. Diagnostyka obrazowa łokcia obejmuje jego przednią, boczną oraz tylną powierzchnię, dzięki czemu specjalista może ocenić cały staw. USG łokcia jest badaniem w czasie rzeczywistym, co oznacza, że pacjent otrzymuje wyniki tuż po jego zakończeniu. Procedura trwa zazwyczaj kilkanaście minut, a badany może po wizycie powrócić do wykonywania codziennych zajęć.
Kiedy należy wykonać USG łokcia i co można zdiagnozować za pomocą tego badania?
Każdy przejaw dyskomfortu bądź bólu, występującego w obszarze stawu łokciowego, powinien stanowić przesłankę do wykonania USG łokcia. Wśród wskazań do jego wykonania należy zaliczyć również występowanie zmian zwyrodnieniowych, obrzęku, a także ocenę ewentualnych zmian pourazowych lub powikłań pooperacyjnych.
Struktury wchodzące w skład stawu łokciowego znajdują się tuż pod skórą, dzięki czemu USG z dużą dokładnością umożliwia rozpoznanie takich schorzeń jak:
- uszkodzenia lub zwyrodnienie przyczepów ścięgien mięśni (tzw. łokieć tenisisty lub łokieć golfisty);
- zapalenie kaletek i nadkłykci;
- zwyrodnienie stawu łokciowego;
- uszkodzenie więzadeł pobocznych;
- zespół kanału nerwu łokciowego;
- wysięki, krwiaki, guzy i torbiele.