Umarli wychodzą z ziemi
gromadą bratków;
bratki są martwe i nieme
– niepomne strasznych wypadków.
Życiu i śmierci obce,
żywią się rosą ranną,
bratek, któy był chłopcem,
bratek, który był panną.
_____
Autor: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
PIEŚŃ XXIV Zegar, słyszę, wybija,
Zegar, słyszę, wybija,Ustąp, melankolija!Dosyć na dniu ma statek,Dobrej myśli ostatek. U B…-
PIEŚŃ XXV Użałuj się, kto dobry, a potłucz zawiasy
Użałuj się, kto dobry, a potłucz zawiasyI mnie samę wrzuć w ogień; bo prze te niewczasyDob… -
Pieśń Świętojańska o Sobótce
Gdy słońce Raka zagrzewa,A słowik więcej nie spiewa,Sobótkę, jako czas niesie,Zapalono w C…
Więcej w Poezja piękna
Subscribe
Login
0 komentarzy
