Inni mówią, że warunkiem miłości jest podobieństwo… charakterów.
Ja mówię, że przeciwieństwo.
Plus z minusem się przyciągają, nie inaczej, to wszak nauka. Magnetyzm komórek, magnetyzm ciał. I nie dziw się dlaczego tak miło ci być obok niego, dlaczego miło ci spoglądać na niego, dlaczego z potoku słów zapamiętujesz tylko słowa dotyczące jego.
Inni mówią, że miłość jest ślepa.
Ja mówię, że jest rozumna. Miłość jest za coś. Za to, że ktoś jest w twoich oczach kompletem.
Inni mówią, że kocha się wnętrze. Uroda wszak szybko przeminie.
Ja mówię, że kocha się fizyczność. Kocha się czyjeś mówienie, chodzenie, żartowanie, czyjąś odwagę, nieśmiałość. To wszystko fizyczność, na to nie zapracujesz, nie zasłużysz, nie kupisz.
Inni mówią, że miłości potrzebna jest przyjaźń.
Ja mówię, że lojalność. Przy innych go bronisz, a w domu ganisz.
W jednej rzeczy mamy prawo być nieobiektywni.
Ta rzecz to miłość.
____
Jestem, jak to mówią, początkująca. Zaważyłam, że w poezji większość docenia piękną formę, choć czasem wypraną z treści. Ja pewnie pięknej formy nie mam, za to bardziej dla mnie liczy się treść. Lubię opisywać rzeczywistość. Ten wiersz jest jednym z trzech, tylko pozostałe dwa są o zupełnie innym temacie. Byłabym wdzięczna za jakiekolwiek uwagi. Pozdrawiam Ewa Piegza.
