Soczewki kontaktowe, również te dostępne na https://www.soczewki365.pl/148-soczewki-kontaktowe dzielą się na bardzo wiele rodzajów i podrodzajów. Początkujący użytkownicy mogą mieć nieraz problem, aby stwierdzić, jakich szkieł potrzebują, i które najlepiej spełnią ich wymagania. Również z tego powodu wymagana jest wizyta u optometrysty lub okulisty w celu dopasowania soczewek. Pacjenci stykający się z tą metodą korekcji wzroku po raz pierwszy najczęściej nie mają pojęcia o zasadach użytkowania szkieł, ale też o różnych wariantach ich stosowania. Wybór soczewek kontaktowych nie ogranicza się tylko do kupienia popularnego, chętnie polecanego produktu. Popularny, chętnie polecany produkt rzeczywiście może mieć znakomite właściwości, lecz niekoniecznie sprawdzi się w przypadku określonej wady wzroku. Należy więc zacząć od przedstawienia pokrótce podziału soczewek kontaktowych ze względu na różne aspekty.
Podział soczewek kontaktowych
Ze względu na materiał wykonania:
– twarde,
– miękkie:
– hydrożelowe,
– silikonowo-hydrożelowe.
Ze względu na okres wymiany:
– roczne,
– kwartalne,
– miesięczne,
– dwutygodniowe,
– jednodniowe
Ze względu na tryb noszenia:
– dzienne,
– elastyczne,
– całodobowe.
Ze względu na przeznaczenie:
– korekcyjne,
– terapeutyczne,
– kosmetyczne.
Soczewki twarde a soczewki miękkie
Soczewki miękkie bez wątpienia zdominowały rynek kontaktologiczny. Wszystkie przedstawione powyżej podziały dotyczą właśnie miękkich szkieł kontaktowych. Są wynalazkiem nowszym i przede wszystkim, bardziej uniwersalnym. Główną różnicą pomiędzy tymi dwoma rodzajami korekcji jest materiał wykonania. Soczewki twarde wykonane są ze sztywnego, wysoko gazoprzepuszczalnego materiału RGP. Soczewki miękkie są zaś hydrożelowe (wysoko uwodnione) lub silikonowo-hydrożelowe (pozwalające na wysoką transmisję tlenu). Kolejną, dość istotną różnicą pomiędzy obiema soczewkami, jest ich grupa docelowa. Szkła miękkie przeznaczone są dla większości pacjentów z wadą wzroku tj. krótkowzroczność, dalekowzroczność, astygmatyzm i prezbiopia. Soczewki twarde (sztywne) służą jednak tym osobom, których wady wzroku są na tyle skomplikowane, iż dopasowanie soczewek miękkich jest niemożliwe.
Soczewki twarde
Historia soczewek twardych
Soczewki twarde zostały wynalezione w 1947 roku przez Kevina Tuohy, aczkolwiek w tym samym czasie podobne badania prowadził także Heinrich Wohlk. Początkowo soczewka wykonana była z materiału PMMA (szkło organiczne polimetakrylanu metylu), lecz pomimo wielu zalet nie przepuszczał tlenu, był też bardzo sztywny. Z problemem uporano się w 1975 roku, kiedy wynaleziono gazoprzepuszczalny materiał Boston. Soczewki twarde były stopniowe udoskonalane, by przekształcić się ostatecznie w sztywne gazoprzepuszczalne soczewki RGP.
Rodzaje soczewek twardych
– soczewki rogówkowe oraz rąbkowe – ich średnica jest mniejsza niż średnica rogówki. Korygują wady sferyczne do 40 D, wszystkie rodzaje astygmatyzmu, prezbiopię do 4 D, stożek rogówki, nieregularności rogówki (po zabiegu LASIK, po przeszczepie, operacji, urazie); mogą służyć także jako soczewki opatrunkowe lub prostetyczne (do maskowania blizn). Ich koszt waha się pomiędzy 750 – 1300 zł za soczewkę. Okres wymiany wynosi od 12 – 24 miesięcy.
– soczewki ortokeratologiczne – soczewki rogówkowe, wysoko gazoprzepuszczalne, o odwróconej geometrii. Korygują krótkowzroczność i nadwzroczność połączone z astygmatyzmem rogówkowym. Soczewki te zakładane są jedynie na noc, a ich działanie polega na modelowaniu rogówki. Zapewnia to pełną ostrość wzroku bez korekcji w ciągu dnia. Ich koszt to 1700 – 2000 zł za parę soczewek. Okres wymiany wynosi 12 miesięcy.
– soczewki semitwardówkowe i twardówkowe (skleralne) – soczewki o bardzo dużych średnicach – pokrywają całą rogówkę i opierają się na twardówce. Są zdecydowanie bardziej komfortowe niż soczewki rogówkowe i stosowane przy nietolerancji szkieł rogówkowych lub przy zaawansowanym zespole suchego oka (zapewniają stałe nawilżenie rogówki, pełniąc rolę zbiornika łez). Ich koszt to 1400 – 2000 zł za soczewkę. Okres wymiany wynosi 24 miesiące.
Kiedy stosuje się soczewki twarde?
Soczewki RGP ze względu na swoje właściwości i nieograniczone parametry pozwalają na skorygowanie wszystkich wad wzroku. Najczęściej używane są do korekcji stożka rogówki, zwyrodnienia brzeżnego przezroczystego, urazów rogówek oraz po różnego rodzaju zabiegach. Potencjalni użytkownicy tego rodzaju szkieł muszą liczyć się z wydłużonym i trudnym czasem adaptacji. Jednak wiele cech soczewek sztywnych przewyższa miękkie, jak np. większe bezpieczeństwo, czy duża stabilność kształtu, która umożliwia doskonałą korekcję. Dodatkowo przeciwwskazaniem do noszenia tego rodzaju szkieł nie jest zespół suchego oka, który często uniemożliwia pacjentom stosowanie szkieł miękkich.
Soczewki miękkie
Historia soczewek miękkich
W 1960 roku czechosłowacki badacz Otto Wichterle opracował sposób wytwarzania miękkich soczewek kontaktowych z przezroczystego, żelowego materiału o nazwie HEMA. Szkła były elastyczne oraz miękkie, lecz miały kilka dość istotnych wad, jak słabe właściwości optyczne, wchłanianie bakterii oraz szybkie odwodnienie. Udoskonalona wersja tych soczewek powstała dopiero w 1971 roku, kiedy firma Bausch&Lomb wprowadziła na rynek soczewki miesięczne SofLens. Szkła bardzo szybko zdobyły ogromną popularność, niemalże wypierając z rynku soczewki RGP. Dominowały na rynku kontaktologicznym aż do 1999 roku, kiedy powstały szkła miękkie silikonowo-hydrożelowe.
Rodzaje soczewek miękkich
– hydrożelowe – soczewki miękkie starszej generacji charakteryzujące się wysoką zawartością wody oraz dużą elastycznością. Mają zdecydowanie niższe ceny niż soczewki silikonowo-hydrożelowe i nadal wiernych klientów. Są często stosowane w przypadku alergii lub wrażliwości oczu.
– silikonowo-hydrożelowe – powstałe w wyniku połączenia silikonu z monomerami hydrożelowymi. Silikon zapewnia większą przepuszczalność tlenu oraz sztywność, a hydrożel komfort oraz możliwość transportu płynów przez soczewkę. Są droższe niż soczewki hydrożelowe, ale charakteryzują się lepszymi właściwościami. Można je nosić o wiele dłużej niż szkła hydrożelowe (o ile wyrazi na to zgodę specjalista).
Kiedy stosuje się soczewki miękkie?
Soczewki miękkie stosowane są przy większości wad wzroku, tj. krótkowzroczność, nadwzroczność, astygmatyzm oraz prezbiopia (starczowzroczność). Są to jednak wady nieskomplikowane, powszechne. Mimo pewnych gorszych właściwości w stosunku do soczewek sztywnych (m.in. jakość optyczna) są łatwiejsze w aplikacji. Okres adaptacji jest o wiele krótszy (w większości wypadków nie ma go wcale), ich użytkowanie jest także wygodniejsze (np. soczewek jednodniowych). Jeśli nie ma ku temu uwarunkowań, nie przepisuje się soczewek twardych, lecz właśnie miękkie.
Jakie soczewki wybrać: twarde lub miękkie?
O wyborze soczewek decyduje okulista lub optometrysta po przeprowadzeniu badania wzroku oraz szczegółowego wywiadu. Soczewki twarde są najczęściej stosowane w sytuacjach, kiedy korekcja okularowa jest nieskuteczna. Są przepisywane także podczas występowania skomplikowanych wad wzroku, urazów i nieregularności rogówek. Z pewnością są produktem dużo droższym niż soczewki miękkie i indywidualnie dopasowywanym, wobec czego nie są stosowane, kiedy nie ma takiej potrzeby. Dla regularnych wad rekomendowane są soczewki miękkie: silikonowo-hydrożelowe oraz hydrożelowe, które można znaleźć w większości salonów optycznych. Jeżeli szukasz, któregoś z opisanych typów soczewek i chcesz mieć pewność, że kupujesz w sprawdzony sklepie internetowym to zajrzyj na https://www.soczewki365.pl/.