Przewlekła niewydolność żylna staje się coraz większym problemem społeczeństw wysokorozwiniętych. Problem ten dotyczy już 55 % kobiet oraz 45% mężczyzn. Bardziej zaawansowane objawy, czyli żylaki, dotyczą 30 % kobiet i prawie 20 % mężczyzn.
W większości przypadków skłonność do zachorowania na żylaki jest przekazywana dziedzicznie. Dziedziczna skłonność nie oznacza dla nas „wyroku”. Odpowiednio wcześnie zastosowana profilaktyka oraz właściwe zachowania i nawyki w codziennym życiu mogą zapobiec lub opóĽnić rozwój choroby.
Wiele młodych osób, zwłaszcza kobiet (wiek 25-35 lat), obserwuje u siebie pierwsze symptomy rozpoczynającej się przewlekłej niewydolności żylnej. Ze względu na ich umiarkowane nasilenie i dyskretny charakter często w początkowym okresie choroby objawy te są ignorowane lub traktowane wyłącznie jako defekt kosmetyczny. Do pierwszych „dyskretnych” objawów przewlekłej niewydolności żylnej możemy zaliczyć: uczucie zmęczenia i obrzęki nóg, bóle nóg, kurcze podudzi, zespół niespokojnych nóg, a także zmiany naczyniowe widoczne na skórze w postaci drobnych siatkowatych przebarwień, tzw. pajączków. Objawy te pojawiają i nasilają się po długotrwałym unieruchomieniu nóg np. w trakcie podróży, w czasie upalnych dni czy u kobiet preferujących wysokie obcasy. Kobiety nie zwracają uwagi na objawy choroby, myśląc, że to stan chwilowy, który szybko przeminie i nastąpi powrót do pełnego zdrowia.
Warto odnotować, że nieleczona choroba w ciągu kilku następnych lat rozwija się, prowadząc do gwałtownego nasilania się objawów, aż do powstania dużych, uciążliwych i bolesnych żylaków czy niegojących się owrzodzeń żylnych, tj. stanów, w których niezbędna jest pomoc lekarza flebologa, a niejednokrotnie również leczenie chirurgiczne.
Leczenie w początkowych stadiach choroby polega przede wszystkim na wsparciu farmakologicznym, którego celem jest wzmocnienie ścian żył, przy jednoczesnym stosowaniu pewnych zasad postępowania zdrowotnego. Zaleca się noszenie specjalnych pończoch przeciwżylakowych, które uciskając rozszerzone żyły, wspomagają krążenie krwi. Leczenie uciskiem stanowi niezwykle istotny element terapii.
Leczenie w stadiach zaawansowanych wymaga bardziej radykalnych metod. Najpowszechniejsza z nich to klasyczny zabieg operacyjny polegający na usunięciu niewydolnych fragmentów chorych żył. Coraz częściej stosowana jest także kriochirurgia (usuwanie uszkodzonych naczyń po uprzednim zamrożeniu).
Innym zagadnieniem, u podłoża którego leżą zaburzenia krążenia żylnego i żylno-limfatycznego, jest cellulit. Mikroobrzęki naczyń włosowatych powstające w wyniku zastoju w obrębie naczyń krwionośnych i limfatycznych dają ten niepożądany ze względów estetycznych defekt. Działania w kierunku poprawy mikrokrążenia krwi to, jak widać, nie tylko profilaktyka przewlekłej niewydolności żylnej, ale także jeden z elementów profilaktyki cellulitu.
Uznanymi lekami zarówno w profilaktyce, jak i leczeniu przewlekłej niewydolności żylnej, są preparaty z rodziny VENORUTON. Wewnętrznie zaleca się VENORUTON kapsułki, a do użytku zewnętrznego VENORUTON żel. Podstawowa funkcja tych leków to wzmacnianie ścian żył oraz zdolność do odbudowania już osłabionych miejsc. Zapobiegają w ten sposób pękaniu naczyń żylnych i powstawaniu pajączków naczyniowych – pierwszych oznak zaburzenia w krążeniu żylnym. Wykazują one skuteczne działanie przeciwobrzękowe skutecznie likwidując takie dolegliwości jak ból i uczucie ciężkości nóg.
Preparaty VENORUTON stosujemy w schorzeniach układu żylnego, np. żylakach podudzi, przewlekłej niewydolności żylnej, a także przy występowaniu towarzyszących chorobom układu żylnego obrzęków, opuchlizny, bólów i skurczy mięśni nóg.
VENORUTON żel oraz VENORUTON 300 kapsułki są do nabycia w aptekach i dobrych sklepach zielarskich bez recepty. Przed zastosowaniem zapoznaj się z ulotką i zasięgnij porady lekarza lub farmaceuty.
Cena preparatów:
– Venoruton żel: 15 zł
– Venoruton 300 kapsułki: 35 zł
Źródło – SerwisPrasowy.pl